Cees van der Pluijm  -   MOMENTEN 14

1993


Je had haast alles meegemaakt
De dag gevierd, de nacht gebraakt
Je schreef je boeken, zong je lied

Je leefde niet voor je verdriet
Werd soms door het geluk geraakt –
De toekomst lag in het verschiet

Haast veertig jaar in dit bestaan
Misschien nog veertig jaar te gaan

Maar wat er van je werk beklijft
En of je nog herinnerd wordt
Of alle bloei voorgoed verdort

Dat weet geen sterveling – je blijft
Hooguit een kruimel op een schort
En hij verwaait die dit nu schrijft


 

 
vorige gedicht volgende gedicht


| index | actueel | curriculum | bibliografie | gedicht | column | foto's | reageren | sitemap |