Cees van der Pluijm  -   GEDICHT

PORTRETSONNETTEN 15


's Nachts draait en woelt hij rusteloos
Niet dat hij droevig is of boos
Maar binnenin hem knaagt er iets
Er is iets waar hij niet voor koos

Wat doen ze nu? Misschien wel niets
Of alles soms? Iets exquisiets
Met zuchten, steunen, ah's en o's?
En hij ligt hier – een oude fiets

Een roestig, afgedankt object
Al zegt-ie dat het niet zo is
En ligt-ie morgen weer naast hem

Hij mist zijn lijf, zijn geur, zijn stem
Alsof er niets is dan gemis
Niets dat zijn misbaarheid bedekt

 

 
vorige gedicht volgende gedicht


| index | actueel | curriculum | bibliografie | gedicht | column | foto's | reageren | sitemap |