EXODUS
Er was een droom van duizend mooie jongens
Op witte paarden rijdend door de nacht
Met wapperende zachtfluwelen kleren
Ze hadden heel het leven in hun macht
De aarde draaide door hun galopperen
En waar zij reden, werd het nooit meer licht
Hun schoonheid was alleen nog te bezweren
Door 't magisch ritueel van een gedicht:
Er was een droom van duizend mooie jongens
Maar niemand kreeg die woorden uit zijn mond
Want wie hen zag, versteende waar hij stond
Cees van der Pluijm (1984)
 |