Cees van der Pluijm  -   SONSBEEKSONNETTEN 22

DE VERDEKTE WEG Wie stilstaat op de Franselaan Ziet bomen diep het dal ingaan: Pilaren van een kathedraal Daar loopt een schamel wandelpad Langs Lariksdal en Slakkengat Door hoge kruinen overhuifd De Grote Dekker van dit dak Heeft met een achteloos gemak Het dal verheven tot een zaal Waardoor het perspectief verschuift Vanuit de hoogte toegewuifd Als door een Godheid op een berg Verschrompelt men hier tot een dwerg Blijkt eigen grootheid schijn en waan

| index | actueel | curriculum | bibliografie | gedicht | column | foto's | reageren | sitemap |