Cees van der Pluijm  -   GEDICHT

PORTRETSONNETTEN 17


Ik pas nog altijd in mijn strakke broeken
Ik ben nog slanker dan de slankste den
Ik mag dan achtenzestig zijn, ik ben!
En menigeen heeft dat niet eens gehaald
(Wel werd ik onlangs veertig keer bestraald)

Mij zie je niet meer naar die ene zoeken
Die vast bestaat, hoewel ik hem niet ken;
Ik vlucht ook niet in Bachus, Brahms of boeken
Ik sjok niet naar de bus: ik fiets en ren
't Is de jaloerse slechts die op mij smaalt

Ik ben de haan, de heerser van het hok
Ikzelf bepaal wie in mijn bed verdwaalt
En heus: ze hoeven mij niet stijf te vloeken
Ik sla de maat en neuk nog zonder stok

 
 

 
vorige gedicht volgende gedicht


| index | actueel | curriculum | bibliografie | gedicht | column | foto's | reageren | sitemap |