Cees van der Pluijm  -   GEDICHT

PORTRETSONNETTEN 7


"Verlangen is de honger van het hart"
Hij zegt het met een ingehouden snik
Maar wie hem hoort die weet wat hem benart
Als hij zou durven, rijmde hij op "smart"

Nu zegt hij: "Eenzaam gaat voor ogenblik"
Hooghartig smaalt hij op de laffe kick
Van one-night-stands, voor hem geen "Supermart
Vol surrogaat": "Naar ware liefde hunker ik"

Hij schrijft zijn hooggestemde poëzie
Hardnekkig tegen beter weten in
Verlangend naar de jongen die nooit komt

Tot op een dag zijn lege hart verstomt
Zijn eenzaamheid verteerd in deze zin:
"Ik heb geleefd, maar vraag me niet voor wie"

 

 
vorige gedicht volgende gedicht


| index | actueel | curriculum | bibliografie | gedicht | column | foto's | reageren | sitemap |