Tweederde van de reis lijkt afgelegd
Een tussenstop kan nu de laatste zijn
Je hoort het verre fluiten van een trein
Niet mee te hoeven is een kostbaar recht
Je maakt je rugzak langzaamaan weer leeg
Je boeken laat je uitgelezen achter
Je bent geen eigenaar, niet eens een pachter
Je leende zelfs de dingen die je kreeg
Nu moet nog slechts de inhoud van je hoofd
Verdampen tot de leegte als een licht
Dat schaduwloos de rechte weg beschijnt
Je voor zal gaan om alles wat verdwijnt
Te volgen met een lach op je gezicht -
Een glimlach die van alles niets gelooft
