DE MOERASWEIDE
Waar alles onbelemmerd stroomt en stroomt
Uit oorsprong, kwel en langs de wandelpaden
Laat één gebied zich nauwelijks doorwaden
Daar lijkt beweging even ingetoomd
Een weide waar de bioloog van droomt –
Geen dor project van landschapsarchitecten –
Een rijk van vogels, planten en insecten
Van drassig land, slechts door een hek omzoomd
Toch komt van tijd tot tijd ook hier de hand
Nee – niet van God – maar van de mens die maait
Die kaal slaat wat geleefd heeft en gebloeid
Juist dat vormt ook in dit moerassig land
(De zeis waarmee de tijd zijn scepter zwaait)
De bodem waarop nieuwe aanwas groeit
 |