Cees van der Pluijm  -   MOMENTEN 17

2002


Soms start een jaar in stilte, soms... zo lijkt het
Je sluit een tijdperk in gedachten af
Je kleurt het in, benoemt het en je ijkt het

Geen vijftig ben je – ver nog van het graf
Je hebt een toekomstplan, en je bekijkt het
Alsof het lot je een herkansing gaf

Maar stilte is vaak stilte voor de storm
Want kracht is schijn – de mens is maar een worm

En toeval gaat met noodlot hand in hand
Onmerkbaar start een schakeling van rampen
De moord op Pim Fortuyn schokt stad en land

Door Ahold blijkt je spaargeld te verdampen
Je huisbaas zet je zomaar uit het pand –
Wat blijft er om je nog aan vast te klampen?


 

 
vorige gedicht volgende gedicht


| index | actueel | curriculum | bibliografie | gedicht | column | foto's | reageren | sitemap |