Cees van der Pluijm  -   SONSBEEKSONNETTEN 32

HET WATERRAD


Ik ben de drager van de kracht
Die uit de aarde opgeweld
Zich stromend hier heeft aangemeld
En zo mij in beweging bracht

Zelf ben ik niets, ik heb geen macht
Ik ben op dienen ingesteld
Ik heb de uren niet geteld
Noch rust of dankbaarheid verwacht

Ik draai wanneer de molen vraagt
Door vallend water aangejaagd
Van morgenrood tot avondstond

Ik wentel in een groots verbond
De eeuwen door, volmaakt en rond
Door einde noch begin geplaagd


 

 
vorige gedicht volgende gedicht


| index | actueel | curriculum | bibliografie | gedicht | column | foto's | reageren | sitemap |