Cees van der Pluijm  -   MOMENTEN 1

1954 Je was er pas een week of vier De ouderwetse winterkou Sloeg bikkelhard de kamer in Je was de spil van het gezin De wereld draaide nog om jou Je leefde, gulzig als een dier Je moeder in het kraambed lag Te wachten op de laatste dag Er werd gebeefd van kou en angst Je vader was misschien het bangst Want Oma voerde het gezag Hij wierp wat plankjes toe naar haar: Mijn luiers, van de vrieskou zwaar – Zij brak haar armen bij de vangst

| index | actueel | curriculum | bibliografie | gedicht | column | foto's | reageren | sitemap |