DE STEILE TUIN
Het neigt er naar de hemel hoe dan ook
Van tree naar tree van kleur naar kleur naar kleur
In stijl beweeg je opwaarts, in een geur
Van hoger honing, gracie en grandeur
En steil verschuift het perspectief per strook
Van struikgewas dat bloesemend ontlook
Aromazwaar zoals men zelden rook –
Een tuin als een bedrieglijke charmeur
Want wees gewaarschuwd: ergens wacht de hel
Breek onderweg geen been, laat staan je nek
Op al die brede ongelijke treden
Want schoonheid eist haar tol, besef dat wel
Loop heelhuids door tot aan het hoge hek
Zie om, aanschouw het leven, het verleden
 |