KAST  (oktober 2012)

over de zichtbaarheid van biseksuelen

Homo's gaan terug in de kast. Transgenders komen er steeds gemakkelijker uit.  Zo lijkt het althans. Maar hoe zit het met de biseksuelen?

Transseksueel of travestiet zijn is een sociaal veel gecompliceerdere situatie dan bi zijn, juist omdat de gevolgen niet genegeerd kunnen worden. Als mijn buurman met een pruik op, in een jurk, en stijf van de make-up door de straat wandelt, vergt dat grote moed. Als mijn buurvrouw bekend maakt dat ze voortaan als man door het leven gaat en haar baard laat groeien, is daar vaak een lang en moeizaam proces aan vooraf gegaan. Maar biseksuelen herken je niet op straat of op je werk. Als ze een relatie hebben met een geslachtsgenoot gaan ze door voor homo, hebben ze heteroseksueel contact, dan zijn ze hetero. In beide gevallen zou het hooguit een politieke keuze zijn de identiteit toe te lichten.

 

Biseksuelen bestaan eigenlijk niet. Niet als identificeerbare groep tenminste.  Er zijn wel veel mensen die zich in meer of mindere mate aangetrokken voelen tot beide geslachten, maar in de praktijk maken de meeste mensen een keuze. Een heteroseksuele relatie is dan wel zo veilig, en voor de afwisseling zijn er sauna's, parken en parkeerplaatsen.  Dat maakt biseksualiteit tot iets schimmigs, iets semi-illegaals. Is dat ook de reden dat er van een echte bi-beweging geen sprake is? Samenwerking met COC's blijft vaak marginaal en van oudsher waren biseksuelen er niet happig op onder de vlag van het COC te opereren. Een beetje bi wil niet voor pot of flikker worden aangezien.

 

Zijn er bekende biseksuelen? Rolmodellen voor de jeugdige bi? Artiesten, politici, wetenschappers, leraren die zich niet door de maatschappij in een keurslijf laten dwingen, die geen keuze maken voor ho of he maar in woord en daad bi blijven? Nauwelijks. Vaak blijft het bij een provocerende flirt van een enkele popster, en blijft er in de praktijk weinig over van die biseksuele identiteit. Niet zelden vindt er na verloop van tijd een spectaculaire bekering plaats en breekt de bekende bi met zijn verleden om huisvader te worden. Wel zo rustig.

 

Nee, biseksuelen bestaan niet. Ze gedragen zich homoseksueel of ze gedragen zich heteroseksueel. De enige echte bi is de polygame man of vrouw die zich niet laat dwingen om voor te sorteren, maar die tegelijkertijd én rechtsaf én linksaf én rechtdoor gaat. Een beetje bi is deeltijdhomo én deeltijdhetero, zoals veel crossdressers deeltijdvrouw zijn. De biseksueel die zich bindt aan één persoon wint en verliest. Hij wint vaak aanzien, hij wint de tijdelijke verzekering van liefde en geborgenheid, maar verliest zijn identiteit, zijn biseksualiteit. Daarom lijken biseksuelen zo aangepast en braaf en in de kast. Daarom zijn biseksuelen zo onzichtbaar. Daarom bestaan ze niet. Of nauwelijks.