NIJMEGEN (juni 2012)
over onderwijs
Nijmegen heeft het weer. Vraag me niet hoe ze het doen, maar al decennialang komt de homobeweging er actief en vernieuwend uit de hoek. En ik mag het zeggen, want ik woon in Arnhem.
Of het nu gaat om de Roze Loper (het keurmerk voor de ouderenzorg), de Burgemeester Dales Lezing & Prijs of het onderwijsvoorlichtingsproject SchoolsOUT! (een van de jongste loten aan een boom vol successen), Nijmegen bedacht het en niet zelden werd het een product dat in andere steden met graagte werd overgenomen.
SchoolsOUT! is een uniek samenwerkingsproject van het COC, de GGD, de gemeente Nijmegen, jongerenorganisatie DITO en vertegenwoordigers van het basisonderwijs, het voortgezet onderwijs en de ROC's.
De scholen in Nijmegen krijgen inmiddels al jarenlang een breed pakket aangeboden van voorlichting, theater, beleidsondersteuning en alles wat nodig is om veiligheid, zichtbaarheid en structurele aandacht voor diversiteit tot stand te brengen. Niet een eenmalige voorlichting dus, maar door alle jaren heen, breed opgezet, zowel onderwijskundig als cultureel. Dat nu ook het basisonderwijs en de ROC's gaan meedoen, mag uniek genoemd worden.
En het werkt! Uit onderzoek van de GGD is gebleken dat jongeren in Nijmegen en omgeving opvallend veel positiever zijn gaan denken over homoseksualiteit. Daarnaast is de deskundigheid op de scholen toegenomen: aandacht voor diversiteit is geïntegreerd in het onderwijs en in het dagelijks leven op school. In Nijmegen komen de scholen uit de kast, én de leerlingen, én de leraren.
En hoe ze dat nou doen? Vooral door heel breed samen te werken. Belangrijk is dat de politiek er achter staat (en geld beschikbaar stelt). Belangrijk is een grote en gevarieerde homobeweging, met veel kennis en ervaring. Belangrijk zijn gemotiveerde welzijnsinstellingen (de GGD Nijmegen is van onschatbare waarde). En het allerbelangrijkst zijn de schoolbesturen, de schoolleiders en de docenten die niet bang zijn derden de school in te halen, die niet bang zijn voor ouders en die bereid zijn zich te verbinden met de maatschappelijke partners die hun expertise aanbieden.
In Nijmegen werken homo's en hetero's eendrachtig samen, zonder elkaar de maat te nemen over ieders seksuele voorkeur. Partijen steken hun nek uit en nemen hun verantwoordelijkheid. Daar hebben ze geen weifelende Minister van Onderwijs of een vertragende Raad van State voor nodig. Nijmegen heeft het, en wie het ook wil hebben kan terecht bij de GGD. Ze weten er alles van.
