AANGIFTE  (maart 2012)

over anti-homoseksueel geweld

In 1989 plakte Ien Dales, de toenmalige burgemeester van Nijmegen, het eerste affiche voor de actie 'Geschopt, gepakt, geslagen?' (GGG). Het betrof een campagne om anti-homo-/lesbisch geweld onder de aandacht te brengen. Politie, COC, Slachtofferhulp en gemeente trokken gezamenlijk op. Alle politiemedewerkers uit alle geledingen zouden voorlichting krijgen door speciaal opgeleide COC-voorlichters.

Als lid van de werkgroep viel het me op hoe betrokken en gemotiveerd iedereen was, maar ook hoe belangrijk het was dat hooggeplaatste leidinggevenden zelf hun nek uitstaken. Als zij die weer introkken, zou het snel over zijn met de actie.

 

Het unieke van GGG was dat er vooral over hulpverlening werd gesproken. Uit onderzoek was ons gebleken dat de nadruk leggen op de noodzaak van aangifte doen averechts werkte. Ook voor de politie is hulpverlening een cruciale taak. Slachtoffers van anti-homo-/lesbisch geweld waren lang niet altijd homo's of lesbo's, en al helemaal lang niet altijd openlijk niet-hetero. Dat geldt nog steeds. Het is maar wat de dader voor motief heeft: je kunt een kei van een hetero zijn die door een dader voor homo wordt aangezien. Eenmaal in het ziekenhuis maakt dat weinig uit.

 

Geen aangifte stimuleren maar hulpverlening bieden, was het devies. En de politie homovriendelijk maken. Momenteel zitten we weer in een situatie dat het anti-homo-/lesbisch geweld toeneemt. En tegelijkertijd wordt er geklaagd dat de politie te weinig onderneemt, dat burgemeesters te laks zijn en dat de slachtoffers in hun schulp kruipen.

En ja hoor, daar is hij weer, de oproep om aangifte te doen. Het is bijna of het slachtoffer tot schuldige wordt gebombardeerd: als je in elkaar geslagen bent en je doet geen aangifte, is het jouw schuld dat de politie niets onderneemt. Maar nog steeds zijn slachtoffers bang: bang voor de daders (dat ze verhaal komen halen), bang voor het stigma dat je als slachtoffer krijgt bij vrienden en familie, en bang voor de politie, voor onbegrip en weigerachtigheid om in beweging te komen. Die angsten bestaan, terecht of niet.

 

De druk op het politie-apparaat is groot. Er wordt bezuinigd en er worden agenten aan het echte werk onttrokken om nooddruftige dieren op te sporen. Slachtofferhulp staat financieel onder druk. En het volk is langzamerhand wat homo-moe: ze blijven maar jengelen en eisen, die homo's en lesbo's.

 

Toch blijft er geldig wat in 1989 ook gold. Zeur niet zo over aangifte doen, maar bied hulp en opvang. Melding of aangifte worden daarna misschien bespreekbaar. Laat zien hoe homovriendelijk de politie is. Vraag niets aan de slachtoffers, maar bied ze wat.

 

nieuwste column overzicht