CULTUUR  (april 2011)

over de gevolgen

Op weinig subtiele wijze kleedt de regering de culturele wereld uit. Een voorbeeld: ik werk aan een muziektheatervoorstelling met liedjes van Jules de Corte. Alles leek koek en ei: mooie subsidies binnen, op voorhand 50 theaters die de voorstelling wilden programmeren, prachtig plan om de voorstelling heen (boek, cd's, bladmuziekuitgave, film), en dan gebeurt het!

De btw-verhoging tot 19% leidde ertoe dat een deel van de theaterdirecteuren ging twijfelen. Krijgen we de zalen nog wel vol, gaan we geen verlies maken? Gevolg: alleen die voorstellingen die geheid 100% bezetting hebben, zijn zeker. De onze stond opeens op losse schroeven.

 

Nu kan ik u geruststellen: de voorstelling gaat door. Hoe dat kan? We schrappen wat muzikanten, bezuinigen op nog wat zaken, de tekstschrijvers leveren wat in en zo verkleinen we het risico op verlies.

Wat er feitelijk gebeurt, is dat het publiek meer gaat betalen maar daar niet meer voor krijgt (de voorstellingen worden versoberd, de variatie in het aanbod neemt af). Wel leveren de creatieven in: artiesten en muzikanten vinden moeilijker werk of moeten genoegen nemen met een slechtere beloning. De kunstenaars betalen dus mee aan hun eigen teloorgang.

 

En dit geldt niet alleen voor het theater. Concertprogrammeurs die series maken met klassieke muziek, series met voorstellingen die winst opleveren en die verlies lijden, maar die elkaar in evenwicht houden zodat de serie als geheel kostendekkend is , worden steeds moeilijker.

Als u een beeld of een schilderij wilt kopen, wordt dat ofwel een stuk duurder, of de btw-verhoging gaat af van de marge van de kunstenaar. Of allebei. De kunstenaars gaan dus minder verdienen en uw budget om kunst te kopen is eerder uitgeput.

 

Het gekmakend tragische is dat de politiek dit weet en dit zo wil. Kunst is elitair en de elite moet bloeden bij de huidige coalitie. Blinde haat heet dat: "We breken de boel af en ze zien maar hoe ze het redden. We heffen de subsidies op, verhogen de btw, en als er minder kunstenaars nodig zijn, kunnen we ook in de kunstopleidingen gaan schrappen".

 

Deze regering en de partijen die haar steunen vinden de kunstsector overbodig. Daarom hebben we ook een staatssecretaris die niet in kunst is geïnteresseerd, maar die goed kan snijden en hakken. We hebben een slager die vegetariër is.

 

nieuwste column overzicht