AARD  (maart 2011)

over de pendelbeweging

Vroeger was homoseksualiteit een geaardheid. En dat was niet positief. Je was slachtoffer van een weeffout, er zat iets scheef in je aard. Mensen konden ook een leugenachtige aard hebben, een wrede aard of een verkwistende aard, en de enige oplossing voor al deze misvormingen was beteugeling.

De slachtoffers van deze spelingen der natuur moesten behoed worden voor de criminele uitwassen van hun aard. Homo's waren potentiële kinderverkrachters, wreedaards waren sadisten en spilzieken zouden vroeg of laat vervallen tot diefstal of erger. Kortom, allemaal zieken die, zo niet genezen dan toch wel gebreideld moesten worden.

 

Daarna kwam de homoseksuele identiteit, geen aard die iemand ongewild vormde en in een mal perste, maar de keuzevrijheid om je seksualiteit vorm te geven in een leefstijl die mocht afwijken van hoe de doorsnee burger leefde. Homo's waren geen slachtoffers meer van tegennatuurlijke lusten, maar designers, vormgevers van een seksuele voorkeur die zich kleurrijk en fantasievol mocht uiten. Ze waren niet meer ziek maar bevoorrecht.

Seksuele voorkeur betekende ook dat je de vrijheid had er geen vorm aan te geven, of dat je als hetero mocht leven, of als biseksueel. Bekende Nederlanders als Jan Rot en Hans Warrens weduwnaar Mario Molegraaf zijn goede voorbeelden van biseksuelen die na een lustig homoleven hun seksuele voorkeur wijzigden en een heterostatus aannamen. Vrijheid blijheid.

 

En toen was er opeens weer die geaardheid. Homoseksualiteit zit tussen je oren, is letterlijk in de hersenen aanwijsbaar, als een tijdens de zwangerschap onder hormonale invloeden ontstane natuurlijke aanleg. Seksuele voorkeur, seksuele identiteit, seksuele geaardheid – je hebt weinig te kiezen. Ergens in je hersenen zit een kronkel die je mogelijkheden bepaalt, van 100 procent hetero tot 100 procent homo en van alles daar tussenin.

 

En opeens blijkt in de media pedofilie ook een geaardheid, we moeten de pedo leren die aanleg te beteugelen, want een pedofiel die pedoseksueel wordt, ontpopt zich al snel als een nieuwe Dutroux (goddank was die hetero!) of een katholieke dienaar Gods (en dan is de jeugd ook aan de heidenen overgeleverd).

En natuurlijk: elk gedrag dat anderen schade berokkent, dient in toom gehouden te worden, daar kan geen misverstand over bestaan (al denkt het huidige kabinet daar anders over).

 

We zijn dus weer terug bij af. Een seksuele geaardheid kan uitgelegd worden als een volstrekt natuurlijk verschijnsel maar ook als het gevolg van een ontwikkelingsstoornis tijdens de zwangerschap. Het hangt er maar vanaf wat we als politiek of religieus correct beschouwen. Dat ook een heteroseksuele geaardheid beteugelenswaardig is, zullen we niet gauw horen. Alles draait dus om wat een samenleving wenselijk acht (en dat kan verkeren), niet om wat de biologie voor ons bepaalt.