KERSTOVERWEGING  (december 2010)

over religie en kunst

Heeft u een geloof? Ik niet. Ik ben agnost. Ik weet het niet. Ik matig me niet aan te weten of God bestaat en al helemaal niet hoe hij er uitziet of wie of wat hij/zij is, indien hij/zij/het wél bestaat.

 

Toch zou ik best een geloof willen hebben. Ik stel me dagelijks vragen als: wie zijn we, waar komen we vandaan, waar gaan we heen, waarom zijn we hier? Alleen vind ik de vragen interessanter dan de antwoorden en ik zit al helemaal niet op een pasklaar antwoord uit een boekje te wachten.

 

Wel denk ik vaak: wat zou het mooi zijn als er een geloof was voor mensen die niet geloven. Een geloof met als kern: we weten het niet en dat willen we zo houden. Als er een God bestaat manifesteert hij zich in ons en in de rest van de schepping, maar we hebben het niet nodig hem naar ons beeld en onze gelijkenis te herscheppen.

 

En wat zou het mooi zijn eens in de week bijeen te komen, wat te zingen, wat teksten voor te lezen, wat te eten en wat te drinken, een korte overweging van een van ons te aanhoren... En dat alles omdat we het niet weten, maar wel onze twijfels en vragen willen delen. En natuurlijk is er een collecte, naar draagkracht, om ons kerkgebouw te onderhouden en de zwakkeren onder ons te ondersteunen.

 

Of er een leven na de dood is, weten we niet. We delen de vraag, maar zoeken niet het antwoord. En we blijven kleinschalig, geen mondiale organisatie met wetten en regels, geen hiërarchische verhoudingen, hooguit een landelijke of regionale uitwisseling tussen verwante groepen. Onze God is ook geen straffende, wrakende of eisende God. En we leggen de liederen die we zingen en de teksten niet vast in boeken die een canon vormen.

We dragen steeds nieuwe verhalen aan. Alles kan altijd weer anders. God vastpinnen op één vorm, één betekenis: als ik God was, zou ik het beledigend vinden. Wie denken jullie wel dat je bent?

 

Voor mijn geloof gaat het hierom: verhalen vertellen om het raadsel te beleven dat toch niet op te lossen valt. Verhalen die troost bieden, die ons motiveren om verder te gaan, om zorgvuldig te leven met respect voor de schepping; verhalen die de liefde opwekken en de haat doen doven.

 

Want is dat niet de kern: dat we het brood breken en de beker delen, dat we samen zingen en vieren, dat we elkaar verhalen vertellen over de eeuwige thema's, dat we ruimte maken voor de kunst die zin geeft aan ons leven... En dat we indien nodig elkaar de voeten zullen wassen. Of de oren.

 

nieuwste column overzicht