RATTEN  (april 2010)

over dankbaarheid

Zichtbare homo's zijn nog altijd ongewenst. Nadat het bisdom den Bosch om praktische en publicitaire redenen de wapens tijdelijk heeft gecamoufleerd ("Dood moeten ze, maar we laten de strijdbijl even niet zien"), verschenen er in de kwaliteitskranten NCR Handelsblad en Trouw interessante opiniestukken. Als er maar even iets van rotting geurt, komen de ratten uit hun holen.

 

Homo's moeten niet denken dat de wereld om hen draait, was een van de visies. Ze zijn er weliswaar, maar het is een misverstand dat ze kunnen opeisen wat ze willen. De vrijheid van godsdienst wordt bedreigd als homo's vinden dat ze recht hebben op de communie.

Een niet onredelijke gedachte. De leiding van de club bepaalt de spelregels en als je vrijwillig lid bent van een ondemocratische organisatie, heb je dat maar te accepteren.

 

Een andere mening luidde dat homo-emancipatie een mooie verworvenheid was, maar dat het niet meer dan normaal zou zijn dat gezonde hetero's een afkeer hebben van de homoseksuele praktijk. Met andere woorden: wij vinden het gewoon vies wat ze doen, mannen met mannen en vrouwen met vrouwen.

Daar zit wat in. Vooral de anale penetratie door mannen is een gore bezigheid, en over wat vrouwen met elkaar doen, wil ik het al helemaal niet hebben.

 

Wat beide meningen verbindt, is de gedachte dat homo's blij moeten zijn dat ze getolereerd worden, maar dat ze daar verder geen enkel recht daaraan kunnen ontlenen. Homo's past dankbaarheid, maar verwacht geen enthousiasme of begrip.

 

Ten aanzien van de kerkelijke opvattingen: is het vreemd dat homo's en lesbo's hun liefde en hun seksualiteit niet te grabbel gegooid willen zien door prelaten die oorlogsmisdadigers, massamoordenaars, klerikale pedoseksuelen en ander tuig geen strobreed in de weg leggen?

 

En die seksualiteit. Tja... is het ooit bij één hetero opgekomen dat homo's en lesbo's het wellicht walgelijk vinden wat hetero's met elkaar doen? Je ziet zo'n stel lopen op straat en onwillekeurig denk je: Bah, vanavond hengelt hij zijn asperge in haar vetklep, jakkes!

 

Homo's worden geacht de heteroseksuele liefde als goddelijk en schoon te ervaren. Homo's worden geacht zo onzichtbaar mogelijk te zijn en vooral hun bek te houden als iets ze niet bevalt. Homo's moeten blij zijn dat ze in Nederland van het heterohuwelijk gebruik mogen maken, dat ze gewoon in heterohuizen mogen wonen en heterobanen kunnen krijgen. Ze moeten blij en dankbaar zijn. Wat zou er zonder de hetero's van hen terecht moeten komen? Want hoe tolerant ze ook zijn, voor veel hetero's blijven homo's gewoon viezeriken die te koop lopen met hun afwijking en meer rechten willen dan hun toekomt.