RESPECT  (januari 2010)

over tolerantie

Weinig woorden worden zo misbruikt als het woord respect. We hebben tegenwoordig overal respect voor, of we zouden dat moeten hebben, volgens sommigen. Ze roepen het je zelfs toe: "Respect, man, respect!" Oorspronkelijk betekende het woord niets anders dan: eerbied, bewondering. Je had er respect voor als iemand iets heel goeds deed of een bijzondere positie bekleedde. Vandaag de dag lees ik: "Mijn zusje is moslim geworden en ik respecteer dat". In die zin is respecteren op zijn best: ik tolereer dat, en op zijn slechtst: het laat me koud.

 

Ik heb geen respect voor gelovigen. Je mag van mij in God, Allah of Stalin geloven, maar ik heb er eerbied noch bewondering voor. Maar zolang de aanhangers van God, Allah of Stalin mij met rust laten en ook anderszins geen misdaden begaan, heb ik geen behoefte ze lastig te vallen.

Ook voor God, Allah of Stalin heb ik geen respect. Stalin is dood en was een massamoordenaar. Van God of Allah weet ik niets, ik heb huisadres noch telefoonnummer van de heren (m/v), ik weet niet eens of ze bestaan.

 

Mijn buren mogen mij een vieze flikker vinden. Zolang ze mijn huis niet in brand steken en mij vriendelijk blijven groeten, heb ik daar geen moeite mee. Op mijn beurt staat het mij vrij hun geloof misdadig, dom en verwerpelijk te vinden. Zolang ik hun deuren niet beklad of poep door de brievenbus gooi, mag ik denken over de buren en hun opvattingen wat ik wil.

 

Dat ik gelovigen die mij "respecteren" met rust laat, ook als de het geloof dat ze aanhangen verwerpelijke trekjes heeft, neemt niet weg dat ik de leer waar mogelijk zal aanvallen. Verkondigers van de leer die mij belemmeren in mijn vrijheid of anderen ertoe aanzetten mij te discrimineren, zal ik met alle middelen bestrijden die geoorloofd zijn. Geen geweld dus. Nooit geweld. En gelukkig heeft de Paus een adres, en de kardinaal, de dominee en de imam ook, net als de politicus of de overheersende gelovige. En gelukkig hebben we vrijheid van meningsuiting en vrijheid van drukpers.

 

Met respect of disrespect heeft dit alles niets te maken. Gelovigen verdienen niet mijn bewondering omdat ze geloven. Gelovigen die vreedzaam willen samenleven en hun waarheid niet aan mij opdringen, laten mij echter niet koud. Ik zal me er sterk voor maken dat ook zij de vrijheden hebben die ik mezelf toewens: de vrijheid om te denken wat ik wil, om gelijke kansen en gelijke rechten te hebben, en om met rust gelaten te worden. Ook in 2010.