BEATRIX (februari 2008)
over verbondenheid
Bij de zeventigste verjaardag van ons staatshoofd werd weer alom de bindende kracht van de monarchie geroemd. Ligt het nu aan mij dat ik die bindende kracht helemaal niet ervaar? Komt het doordat ik weinig heb met het wereldje van dure auto's, adellijke paarden en de betere kringen met bijbehorend taalgebruik?
En U? Kunt u zich vereenzelvigen met geprivilegieerde lustmoordenaars die onze bossen onveilig maken en voor wie de drijfjacht grenzen noch beperkingen kent? Voelt u zich vertegenwoordigd door een vorstin bij wie de Argentijnse fascist Jorge Zorregiueta zeer geregeld en op onze kosten een graag geziene gast is? Ervaart u het als bindend voor uw Nederlanderschap dat ons vorstenhuis in wezen volkomen Duits is?
Zo is er meer. De Oranjes hebben altijd bijzondere banden onderhouden met dubieuze staatshoofden, van Hirohito tot Ceaucescu, van Tito tot Soeharto. Sowieso zijn ze uniformziek en militaristisch tot in hun diepste vezels. Waarom loopt Willem-Alexander bij officiële gelegenheden altijd in een carnavalesk oorlogskostuum?
Verder zijn ze behoorlijk Jezusgestoord. De Oranjes regeren omdat God hen heeft uitverkoren, denken ze. Van mij mag dat, maar waarom moeten we al hun protestants-christelijke oprispingen via de publieke omroep uitzenden? Een burgerlijk huwelijk van een troonopvolger is een staatsaangelegenheid, vooruit, maar de kerkelijke inzegening, de doopplechtigheden, de kerkelijke uitvaarten met veel militair vertoon – ik voel me er niet door vertegenwoordigd. Godsdienst is een privézaak en de niet-gelovigen of andersgelovigen (één miljoen Nederlandse moslims!) hoeven niet op overheidskosten getrakteerd te worden op het anachronistische bijgeloof van een psychisch misvormde familie.
En dan de homovriendelijkheid van de Oranjes. Beatrix heeft herhaaldelijk verklaard dat ze het beu is in het buitenland steeds maar weer uitleg te moeten geven over abortus, euthanasie, drugs en "het homohuwelijk". Ze heeft met Wim Kok stevig geprobeerd de openstelling van het burgerlijk huwelijk zo lang mogelijk tegen te houden. Partners van homoseksuele gasten waren lange tijd niet welkom op koninklijke ontvangsten.
Willem-Alexander heeft er nog in 2002 aan een diner in Londen schande van gesproken dat de burgemeester van Amsterdam homohuwelijken voltrok. Toen een vriend hem erop attendeerde dat hij zich misschien wat diplomatieker moest uitdrukken in het openbaar, gaf de kroonprins een ferme vloek ten beste en liet weten dat hij mocht zeggen wat hij wou. Voelt u de bindende kracht?
En daar zitten we dan met die Oranjes. Bernhard bezwendelde en besodemieterde alles en iedereen en neukte in het buitenland minstens drie bastaards bij elkaar; de verklaard niet-homoseksuele Johan Friso trouwde een gangsterliefje; en onze toekomstige kroonprinses rijdt paardje op de knie van een oorlogsmisdadiger. En daar mag ik mij dan mee identificeren.
