ZOMERPRET  (juli 2007)

over zonnige zorgen

Waren de zomers vroeger zorgelozer dan nu? Welnee, wíj waren zorgelozer. En jonger. Dat lijkt soms samen te gaan.

Als ik dit schrijf, sta ik op het punt naar Napels te vertrekken. Over ruim drie weken, als u dit leest, ben ik weer terug. Maar dat ik zonder zorgen Italiëwaarts ga, kan ik niet zeggen.

 

Minister Rouvoet wil per gezin een inschatting gaan maken van de gevaren die een kind bedreigen. Maar wat zijn gevaren? Een kind opvoeden tot onverdraagzaamheid, het laten geloven dat een man met een baard de aarde schiep in zes dagen, het indoctrineren op een school met den bijbel dan wel den koran? Ik vind het reële risico’s om tot een gezonde volwassene uit te groeien. Voor je het weet staan ze biddend en swingend in het Gelredome te getuigen, of nog erger: als minister gitaar te spelen ter ere van God.

 

De Europese Unie biedt in het nieuwe verdrag lidstaten de kans mensenrechten te negeren, ten gunste van de plaatselijke moraal en regels ter bescherming van gezin en familie in het desbetreffende land. Ruim baan dus voor allerlei landen waar christen- en moslimfundamentalisten het voor het zeggen hebben. Europa biedt bescherming aan de onverdraagzaamheid. Achterlijkheid wordt gesubsidieerd. Polen houdt Europa in gijzeling. En Balkenende maar juichen over het verdrag.

 

Jonge Nederlandse militairen blijken af en toe huis te houden op homo-ontmoetingsplaatsen of gewoon op weg van station naar kazerne. Flikkers, zwervers, junks, je mag ze in elkaar trappen in dit land. De daders worden niet in hechtenis genomen, maar geschorst. Als je beroepsmilitair bent, mag je dus meer dan als burger. De zaak wordt intern afgehandeld. En wij geloven dat zulke mannen geschikt zijn in oorlogsgebieden ethisch en verantwoord te handelen?

 

Niet alleen in verre landen, ook in Nederland krijgen homomanifestaties het moeilijk. Voetbalfans gaan voor. Als de openbare orde in het gedrang zou kunnen komen, krijgen de hooligans vrij baan en moeten de nichten naar binnen.

 

Zo maar wat grepen uit de actualiteit van vlak voor mijn vakantie. Het zal allemaal wel weer loslopen; hier wordt wat toegedekt, daar wat genuanceerd, een leugentje om bestwil, een publicitair offensiefje, en we kunnen met een gerust hart massaal de hort op.

Maar niemand laat mij geloven dat we niet, stapje voor stapje, bergaf gaan. Dat alle mooie woorden en schijnsuccessen niet kunnen verhullen dat de tolerantie afneemt, dat de politiek achter de feiten aanloopt en dat homo’s een minderwaardige mensensoort aan het worden zijn.

 

Bereid u straks voor op een hete herfst, gevolgd door een ijzige winter. Maar voor nu: een mooie zomer.