VAKANTIE  (september 2006)

over het voorspellen van de geschiedenis

Deze column schrijf ik vier weken voor publicatie. Ik ga op vakantie, vandaar. Dat is lastig, want reageren op een actualiteit die nog komen moet, lukt maar weinigen. Wat zou er kúnnen gebeuren? Een terroristische actie in Nederland? Beatrix bekeurd wegens rijden onder invloed? De dood van kardinaal Simonis?

 

Eenvoudiger is het te voorspellen wat er niet zal gebeuren.

Ook de nieuwste leugen van minister Verdonk zal geen consequenties voor haar hebben, omdat ze de VVD-top nog steeds in de houdgreep heeft, en haar pappie zal geen bom gooien in de Tweede Kamer.

Minister Veerman blijkt nog veel meer gesjoemeld te hebben, maar Balkenende zal hem niet afvallen.

Philip Freriks zal voor de tonnen die hij verdient bij de NOS er nog steeds niet in slagen het journaal zonder versprekingen en foute klemtonen voor te lezen.

Ondanks de grote winsten van banken en verzekeraars (dáár valt het zoet) zal niemand meer ontkennen dat de ziektekostenpremies volgend jaar met minstens tien procent zullen stijgen, ook staatssecretaris Hoogervorst niet.

De geruchten dat de vader van Máxima al dit jaar in een koets meerijdt naar de opening van de Staten Generaal zullen nog niet officieel worden weersproken, omdat dit pas aan de orde komt als Willem-Alexander op de troon zit.

 

En verder?

De minima zullen er niet op vooruitgaan.

De Betuwelijn lijkt nog steeds niet rendabel te worden.

De beloningen van de topmanagers in gezondheidszorg en energiesector zullen niet worden gematigd.

Het CDA zal zich niet laten leiden door bijbelse begrippen als rechtvaardigheid, goed rentmeesterschap en onbaatzuchtige naastenliefde.

In de peilingen zal definitief geen meerderheid meer zijn voor een linkse combinatie en de PvdA  zal in de loop van de komende maanden niet meer de grootste partij zijn.

 

Moet ik meer zeggen? Nederland zal na mijn vakantie nog net zo’n droevig, zelfingenomen bananenkoninkrijkje zijn als nu ik deze woorden schrijf.