DILEMMA  (augustus 2006)

over moed en de consequenties

Enige weken geleden werd ik geïnterviewd door een bestuurder van de vereniging Martijn, de organisatie van pedofielen. Na Henk Krol en Robert Long mocht ik kenbaar maken wat mijn gedachten waren over seks en leeftijdsgrenzen, over de zedenwetgeving, over de verrechtsing en de veramerikanisering, over intimiteit en lichamelijkheid, kortom: over allerlei dingen die me oprecht aan het hart gaan.

Ik ben geen pedo, ben tegen het legaliseren van het gedrag van psychopaten en verkrachters, maar ik ben ook tegen de heksenjacht op integere pedofielen en voor een open discussie (en dan vooral met betrekking tot seksualiteit en intimiteit in bredere zin). Dus waarom geen interview geven aan de vereniging Martijn?

 

In de week na het vraaggesprek brak het gekrakeel los over de Pedofielenpartij NVD, waarvan mijn interviewer oprichter en bestuurslid was. Ik vind het een potsierlijke partij en wens daar verder niets mee van doen te hebben. In de publieke opinie werd de PNVD volledig gelijkgeschakeld aan de vereniging Martijn en werden alle betrokkenen met de vreselijkste martelingen en doodsbedreigingen geconfronteerd. Ook niet iets waar ik naar uitzie.

Het interview (bedoeld voor de website van Martijn) is nog niet gepubliceerd; ik moet de uitgeschreven versie nog goedkeuren. Maar inmiddels bekruipt mij de angst dat het verhaal door de mediahysterie rond de PNVD een heel andere lading gaat krijgen. In die publiciteitsgolf wil ik niet betrokken worden, hoezeer ik de open discussie, ook over pedofilie, een zinvolle en een noodzakelijke vind.

 

Wat te doen? Ik voel er evenmin voor de skinheads en andere protofascisten die Martijn met bijzondere middelen bestrijden, op mijn dak te krijgen. Ik weet dat een eerdere geïnterviewde daar al behoorlijk last van gehad heeft. Hoewel de kwestie mij een volwassen benadering waard lijkt, ga ik zowel heldendom als slachtofferschap liever uit de weg.

 

Wat te doen dus? Het interview tegenhouden en mezelf toch enigszins laf voelen, of misschien meegesleept worden in wat niet de opzet van het vraaggesprek was met op dit moment onvoorspelbare gevolgen?

Wie het weet, mag het zeggen.