WISSELGELD (april 2006)
over homoseksualiteit als ruilmiddel
De islam is zich aan het emanciperen. De traditioneel onzichtbare moslims in ons land zijn opeens heel zichtbaar geworden. Een emancipatieproces leidt gauw tot radicalisering, zeker wanneer je als land of als groep je stelselmatig achtergesteld voelt. Dat die radicalisering zich uit in terrorisme komt deels voort uit een eenzijdige interpretatie van het geloof, en is deels een reactie op westers/Amerikaans imperialisme, waarbij de armoede van een groot deel van de (moslim-)wereld jarenlang geen reden was doeltreffende maatregelen te nemen.
Een zich emanciperende gemeenschap kan gemakkelijk doorslaan in extremisme. De uitdaging voor overtuigde gelovigen zou zijn met behoud van je eigen waarden ook die van anderen te respecteren. Maar mensen met een sterke overtuiging zijn doorgaans ook allergisch voor laksheid: liever een sterke tegenstander dan een ongeïnteresseerde.
Ruimdenkenden zijn daarentegen allergisch voor fundamentalisten en een tolerante cultuur kan op haar beurt doorslaan in het soort relativisme dat niet te onderscheiden is van onverschilligheid. Haar uitdaging zou zijn de verworvenheden van vrijheid, tolerantie en respect sterk op de kaart te zetten.
Een sterke aanwezigheid en zichtbaarheid zijn goede posities, zowel voor de cultuur die aangevallen wordt als voor de dominante cultuur. De knikkers moeten opnieuw verdeeld worden en de spelregels moeten getoetst worden. Bush zoekt die sterke aanwezigheid in het militaire. Dat polariseert en leidt tot nog sterkere anti-reacties.
Elkaar bestrijdende groepen moeten het eerder zoeken in SAMEN iets ondernemen dan in TEGEN elkaar actie voeren, maar wel met behoud van het eigen karakter. Moslims, Latino's en homo's die met elkaar sporten, herkennen wat hen bindt. De cultureel en raciaal gemengde Nijmeegse jongerengroep Blend-it die activiteiten organiseert met bejaarden en gehandicapten laat zien hoe het kan.
Er zit wel een addertje onder het gras. Fundamentalisten in christendom en islam zullen elkaar heel gemakkelijk vinden op hun afkeer van homo's. Bush en zijn conservatieven, de Rat in Rome en de baardmannen van de politieke islam zouden de seksuele diversiteit van onze cultuur weleens als wisselgeld kunnen zien om nader tot elkaar te komen. De witte Anglicanen hebben al de nodige veren gelaten om de zwarte Anglicanen binnen boord te houden. Ook voor ons geldt dus: zichtbaar zijn, niet onverschillig, duidelijkheid bieden, de rijen sluiten en de confrontatie aangaan. Maar zonder geweld, dat wel.
