MOORD  (april 2006)

over feit en fictie

"Met twee welgemikte schoten werd ze omgelegd. De dader had zijn beslissing zorgvuldig overwogen, maar wilde met een besluit komen dat hij kon verdedigen. Er waren voldoende aanwijzingen dat er een leven na de dood was en dat alles dan beter zou worden. Daarbij had het slachtoffer zich op aarde in de ogen van velen hardvochtig, onverantwoordelijk, rancuneus en moorddadig gedragen. Met twee welgekozen kogels werd de Minister van Deportatie door een stralende dader tot zwijgen gebracht."

 

Zo zou een spannende roman kunnen beginnen. Gelukkig gaat het in werkelijkheid niet zo. Politici mogen ook niet vermoord worden vanwege hun opvattingen. Maar soms maakt het gedrag van een politicus de gedachte aan een radicale oplossing bijna draaglijk. Of meer dan dat.

 

Volgens sommigen mag je zo'n fantasie zelfs niet denken of schrijven. Maar wat is erger?Ik gebruik slechts taal die zonder gevolg is. Door mijn woorden wordt er niemand naar een land gestuurd waar de dood wacht. Door mij wordt er niemand opgesloten in een brandgevaarlijke loods. Door mij wordt er geen kinderachtig prestigespelletje gespeeld met een meisje dat een schooldiploma wil halen.

 

Mijn woorden zijn onschuldig, maar soms doden mensen met een pennestreek, een handtekening. De woorden van Verdonk hebben meer slachtoffers gemaakt dan die van mij. Maar misschien moeten we zeggen: niet Verdonk is schuldig. De tallozen die op haar en deze coalitie stemden zijn dat, en al degenen die haar gedachtengoed delen.

De moordenaars zijn onder ons, en de generaties die na ons komen, zullen vragen: "Waar was jij toen dit gebeurde? Wat deed jij?"

Het is tegenwoordig weer minder interessant wie er fout was IN de oorlog, dan wie er fout was NA de oorlog.

 

Als ik het geweten van een minster als Verdonk had, zou ik nooit meer slapen, uit pure verontrusting om waartoe ik in staat zou zijn.

Minister Verdonk gaat niet over asielzoekers, zij gaat over lijken. Niet met kogels en geweren, maar met taal, met decreten en met haar signatuur.

 

"En Verdonk, zij moordde voort."