HELDERZIEND  (maart 2005)

over veranderende tijden

Had u dertig jaar geleden gedacht dat u in Nederland getuige zou kunnen zijn van de Rainbow Experience, een internationaal lifestyle evenement voor de gay-community? U had het waarschijnlijk evenmin geloofd als men u zou zeggen dat het Nederlands in 2005 grotendeels door het Engels vervangen zou zijn. Welnee, u was "zo" of "van de verkeerde kant" (hooguit "homoseksueel", maar dan was u nogal progressief, of "homofiel", dan was u een gristen), en u ging naar een woonbeurs, een ontmoetingsdag of een praatgroep, maar u ging niet shoppen, loungen, chillen of naar een dance-party!

 

Weet u wie wel helderziend is? Robert Long. In 1972 zong hij op de lp "Vroeger of later" het lied "Mien". Daarin spuit een typische kleinburger zijn gal over alles wat hem dwars zit. Ja, die had je toen nog, kleinburgers, en ze spraken onverbloemd hun moerstaal. Ach, hij overdreef nogal die Long: zo erg was het natuurlijk allemaal niet, en als het wel zo was, dan betrof het hier een uitstervend ras van domme Telegraaflezers.

 

Zo ging het lied (tweede couplet): "Als ik mijn kijkgeld nou betaal, waarom moet ik dan door het journaal achteraf mijn eetlust steeds laten bederven? Denk je dat het fris is, Mien, wanneer ze steeds weer laten zien dat er weer een zootje zwarten ligt te sterven?"

Bestaan zulke mensen nog? Welnee, ik ken ze niet tenminste. Over langharigen die hasjiesj gebruiken, zegt onze kleinburger: "In een kamp en dan castreren: nou, dan zouden ze wel leren en die hele rottroep zou al gauw verdwijnen."

 

Dat horen we toch ook niet meer, althans niet meer over langharigen of hasjrokers. Maar de helderziendheid van Robert long wordt langzaamaan wel duidelijk. Zijn dit niet bijna letterlijk de woorden van een doorsnee aanhanger van "Leefbaar Rotterdam" of van andere moslim- of buitenlanderonvriendelijke Nederlanders? En dan over Marokkanen of Turken die zich niet aanpassen?

 

En het zevende couplet: "Neem nou eens zo'n autoweg, als ik die door een bos aanleg, moet ik dat toch als regering zelf weten? Het gaat tenslotte om de poen, wat maakt het uit zo'n stukkie groen? Ze moeten dat geouwehoer maar eens vergeten."

Of we onze bloedeigen regering horen! Al zegt de minister het iets diplomatieker, de inhoud blijft gelijk. Niks Groene Hart of beschermd dorpsgezicht: geld verdienen, wegen bouwen, torenflats!

 

Gelukkig zit Long er ook wel eens naast (couplet acht): "Nee, het is een vuile kliek en ook bij ons op de fabriek, daar is een gozer die ze steeds lopen te plagen. Maar dat is een flikker, Mien, en dat kan je zo al zien, dus die hebben we maar in mekaar geslagen."

 

Zoiets horen we gelukkig niet meer in de 21ste eeuw. Wij, moderne gays, zijn bevrijd, geëmancipeerd en geïntegreerd. We gaan naar happy events en meetings en seminars. Dat is andere koek. En andere taal.

 

nieuwste column overzicht