JEZUS EN MOHAMMED (februari 2003)
over de politieke chrislam
Onlangs hebben 2.763.480 Nederlanders (ruim tweedriekwart miljoen dus) op het CDA gestemd. Op de partij dus die tegen openstelling van het burgerlijk huwelijk is (tegen het homohuwelijk, zoals ze hardnekkig blijven zeggen), tegen abortus en tegen euthanasie.
De onaanvaardbaarheid van «het homohuwelijk» lijkt niet te passen bij een partij die meer openlijk homoseksuele kamerleden heeft dan enige andere partij en die zelfs homoseksuele bewindslieden levert.
Sterker nog: je vraagt je af of al die 2.763.480 CDA-kiezers in eigen kring nooit ervaring hebben opgedaan met abortus, euthanasie of homo’s die hun relatie erkend willen zien. Of zou hier gelden wat ook bij de rk-kerk zo goed werkt: de leer is streng, maar de praktijk is flexibel.
Al met al lijkt Nederland bezig aan een religieus réveil. Het politieke christendom kent een aanhang van ruim tweedriekwart miljoen mensen (SGP en Christenunie nog niet eens meegerekend) en als de moslims het slim aanpakken heeft de politieke islam een grote toekomst, vooral in de Randstad.
Maar er is ook een tegenbeweging. Dankzij Ayaan Hirsi Ali is de discussie over de onaantastbaarheid van de islam volop ingezet. Gelukkig zijn de moslims in Nederland een weerbare groep, dus mogen we ze ruimhartig beledigen.
De christenen in Nederland zijn er al decennialang aan gewend dat er ook andersdenkenden zijn, al krijg ik nog regelmatig post van gekwetste lezers…
Twee dingen vielen mij op na Ayaans openhartige uitlatingen in Trouw. De moslimorganisaties buitelden over elkaar heen van verontwaardiging. Maar waar waren die mensenvrienden toen uit hun kring de homoseksuele Nederlanders beledigd werden? Ze waren nergens.
(Overigens heb ik vanuit christelijke kring ook nooit iemand afstand horen nemen van de homovijandige uitlatingen van Leen van Dijke, kardinaal Simonis of bisschop Eijk, dus misschien hoort dat zo.)
En waar waren de christenbroeders om hun islamitische medelanders bij te staan tegen deze onverbloemde aanval op het geloof? Ze waren nergens.
(En waarschijnlijk zien ze de broedertwisten in de moslimgemeenschap met welgevallen aan; het blijven concurrenten, nietwaar?)
Tot slot nog een vraag: valt kritiek op het geloof ook onder de vrijheid van godsdienst?
