IK GA DE POLITIEK IN!  (juni 2002)

over nieuwe vormen van politiek

En opeens heeft iedereen belangstelling voor politiek. Nu andersom nog. Maar wat is politiek? Politiek is meer dan het nemen van besluiten. Althans dat zou het moeten zijn. Politiek bedrijven is meningen vormen. Op zoek gaan naar de problemen in de samenleving en de confrontatie aangaan met anderen. Niet om zo gauw mogelijk een meerderheid te vinden voor jouw visie en jouw oplossing, maar om via het uitwisselen van meningen achter de drijfveren van anderen te komen, mensen te ontmoeten, te doorzien wat de kern is van een probleem en waarom mensen doen wat ze doen en vinden wat ze vinden.

 

Maar politiek bedrijven is een ook maatschappijvisie ontwikkelen, een levensbeschouwing (en daar heb je God niet voor nodig). De afgelopen decennia hebben politici driftig geprobeerd ideologische veren af te werpen. Wat overbleef waren kale kippen die allemaal op elkaar leken. De ideologieloze politici hebben maatschappijvisie en levensbeschouwing verward met starheid en dogmatiek. Daar wilden ze vanaf. Door hun hele verentooi te verkwanselen werden ze voor veel kiezers onherkenbaar. Ze kakelden allemaal op dezelfde wijze, ze losten de problemen niet op en kwamen steeds verder van de kiezers te staan.

 

De kleine christelijke en de echte linkse partijen waren nog wel herkenbaar, en dat heeft ze geen windeieren gelegd. Het succes van het CDA is te wijten aan de schijn van ideologie die men daar ophield door te pas en te onpas te spreken van normen en waarden. Ook Pim Fortuyn wekte de indruk een maatschappijvisie te hebben. En dat was wat de mensen wilden: herkenbare politici, herkenbare visies, en het niet verdoezelen van problemen.

 

Straks zal blijken dat de Lijst Pim Fortuyn helemaal niet doet wat de mensen willen. Alle LPF- kiezers willen namelijk wat anders en ze hebben blind gestemd: op Anders, op een hype, niet op een samenhangend programma of een consistente visie.

De VVD heeft inmiddels haar ware gezicht weer laten zien: gewoon een rechtse partij voor mensen met geld. Het CDA laat in rap tempo de laatste ideologische veren vallen op het terrein van sociale gerechtigheid en milieu. Dat zal ze nog opbreken.

 

Ik denk dat ik maar de politiek in ga. De Tweede Kamer, dat wordt mijn doel. Misschien eerst wat warmdraaien in Provinciale Staten of de Eerste Kamer en dan verder. Maar eerst eens zien of er een partij is die politiek wil bedrijven zoals ik dat voor me zie: een maatschappijvisie en een levensbeschouwing ontwikkelen, weten wat er omgaat in de samenleving en veel direct contact met de mensen leggen (problemen opsporen en analyseren), het echte debat aangaan (visies toetsen en motieven doorgronden) om je mening scherper te krijgen of bij te stellen. En dan oplossingen bedenken. En laat de economen ten slotte maar bekijken wat het kost. Eerst de inhoud.

 

nieuwste column overzicht