KWETSEN  (november 2001)

waar maken we ons nog druk over?

De tijd dat Nederland massaal te hoop liep wanneer er in de media wat kort door de bocht gegaan werd, is voorbij. Mensen zijn bijna niet meer te kwetsen en – wat veel erger is – ook nauwelijks meer wakker te schudden. We hebben alles al eens gehoord en gezien en we halen liever onze schouders op dan dat we ons druk maken.

 

Maar af en toe is er een opleving, alsof we soms een zwart schaap nodig hebben alvorens we gezapig verder zappen van de ene Big Brother naar de andere Rug Te Ver, of hoe die programma’s ook allemaal mogen heten. En soms denk je dat alleen de Nederlandse homobeweging nog bereid is zich kwaad te maken, tussen twee trouwpartijen en drie saunabezoeken door.

 

Waar lopen we nog warm voor? Natuurlijk: het Koningshuis. De monarchie zal iedereen corrosie aan zijn derrière zijn, maar handen af van ons koningshuis. Schrijf er iets lelijks over en minstens 49 gebloemde-bloesjesnichten klimmen in de pen of zeggen hun abonnement op. (En die gekwetstheid betreft ook Erica Terpstra en Imca Marina: Erica, Imca en Trix – ze zijn de Heilige Drie-eenheid van homo-Nederland.) Discussie is niet mogelijk. Allicht niet: monarchisten en Trix-fetisjisten zijn gelovigen, ziende blind en horende doof, de ratio op nul.

 

Lopen we nog warm voor het ware geloof? Ach, we willen ons nog wel eventjes boos maken op het een of andere Rotterdamse Berber-orakel, tussen happy hour en parkwandeling in, maar het moet niet structureel worden. Er zijn nog hooguit 21 actieve COC-leden  die bereid zijn in te gaan op de wartaal van vooral katholieke geloofsverbreiders, Christen-Uniefundamentalisten en andere notoire gestoorden als Jenny Goeree, maar voor de overigen is hun zottepraat als het weer: het komt en het gaat en je hebt er toch geen invloed op.

 

En verder? De bonzen uit bedrijfsleven en politiek die graaien uit elke kas waar ze een sleuteltje voor weten, de Boonstra’s en Pepers en al die anderen, we zien ze als leuke gespreksonderwerpen. Meer niet. Gespeelde verontwaardiging kan er nog net af. Eigenlijk bestaan ze niet voor ons; het zijn soapacteurs, de boeven die we niet bij de uitgang van studio of schouwburg staan op te wachten maar die we een Gouden Dinges geven of een Ring Van Verdienste.

 

Even, heel even, was er na 11 september lichte onrust bij het maken van een ongepaste grap over die mislukte luchtvaartshow. Maar al gauw vonden we de discussie over rampen & humor interessanter dan de ramp zelf. Persoonlijk kreeg ik twee boze reacties op mijn column van een maand geleden en die was niet eens als grap bedoeld.

 

Misschien moeten we het weer eens proberen. Een column waar iedereen boos over wordt, waarin we tijdens het Songfestival Koningin Beatrix (oeps, alle nichten schieten nu om twee redenen uit hun after-partydommel) Koningin Beatrix dus op het podium laten copuleren met Cor Boonstra (in ruil voor Harer Majesteits Koninklijke-Olie-aandelen), terwijl Erica Terpstra en Imca Marina anaal het Wilhelmus blazen, Gerard Joling al jodelend Prins Claus pijpt, kardinaal Simonis tongend met Gordon de foxtrot danst, waarbij zij struikelen over het aangenomen kindje van Paul de Leeuw (met noodlottige afloop voor alle drie – "Thank you, competitors"), waarna imam El-Moumni de prijzen uitreikt met Máxima onder zijn jurk die alles bij hem doet wat ze bij Willem-Alexander nog niet mag, terwijl tijdens deze hele, door Endemol geproduceerde scène, almaar die twee vliegtuigen te zien zijn die zich in de WTC-torens boren, als trailer voor de nieuwste Endemol-musical: Manhattan!

 

Wordt dat leuk of wordt dat niet leuk? Nou moet ik alleen nog een rolletje bedenken voor Bram Peper en Jenny Goeree...