VLOEKEN  (april 2001)

over taal en tolerantie

De Bond tegen het vloeken heeft een groot aantal Nederlandse schrijvers een boekje gestuurd over "Misbruik en gebruik van Gods naam in de literatuur". Het is een goed geschreven brochure waarin de auteur Hans Werkman zich ten doel stelt ons af te houden van het vloeken in geschrifte. Het gaat daarbij niet alleen om de gvd-vloek, maar ook om uitroepen als: jeetje, Jezus Christus!, Godsammeliefhebbe, gatverdamme, gatsie en om zinnetjes als: "Ja, god, dat wist ik ook niet hoor."

 

Ik houd niet van vloeken. Een beetje schrijver is fijnzinnig genoeg bewerktuigd om zich genuanceerder te uiten dan in clichématige krachttermen. Ook esthetisch staat het me tegen. Dat romanpersonages zich soms wel van zulke taal bedienen, vind ik wat anders. De werkelijkheid, daar ga ik niet over (al vindt Hans Werkman dat ook de bootwerker in een roman niet behoort te vloeken).

 

Als rollenspelacteur werkte ik eens mee aan een training voor de zeer Christelijke firma Baan en ook daar werd ons verzocht geen zinnen met Jeetje of God te laten beginnen. Ik vind dat prima; onnodig kwetsen, daar houd ik niet van. De gvd-vloek slaak ik zelden en de jeetjes en de gatsies wil ik best proberen in te slikken.

 

Maar zouden de Christenen niet eens wat terug willen doen? Zouden ze om mijn fijngevoeligheid en mijn oren te sparen zich eens willen onthouden van het te pas en te onpas ventileren van opvattingen die ze toeschrijven aan de God die ze zich naar eigen beeld en gelijkenis hebben geschapen? Dat homoseksualiteit een stoornis is. Dat abortus en euthanasie moord zijn. Dat we op zondag niet mogen werken. Dat het burgerlijk huwelijk er alleen voor hetero's kan zijn. Dat we geen voorbehoedmiddelen mogen gebruiken. Dat seks alleen binnen het kerkelijk gesloten huwelijk is toegestaan. Dat het Christendom het enige ware geloof is. (En zo weten u en ik er nog wel een paar.)

 

Mij lijkt dat een goede ruil. Zolang die ruil niet doorgaat, zal ik toch blijven proberen de inhoudelijk niet-relevante verwijzingen naar de namen van de Christelijke God uit mijn spraakgebruik te weren.

Ook blijf ik de affiches van de Bond tegen het vloeken (op alle NS-stations, die posters met de papegaai) waarop staat: "Vloeken is aangeleerd!" voorzien van het bijschrift: "Bidden ook!"

 

Als u nou eens hetzelfde deed...

En wat te denken van die aanplakbiljetten van de VBOK, de Vereniging ter Bescherming van het Ongeboren Kind, die de stations voorziet van dikbuikige meisjes met de tekst: "Ongewenst zwanger... Wat nu?"

Ik stel voor dat we daar met z'n allen onder kalken: ABORTUS NATUURLIJK!

Kwestie van een viltstift.

 

nieuwste column overzicht