WAM!  (januari 2001)

over Nederland

In het grootste geheim mocht ik onlangs de maquette komen bekijken van de Werkgroep Alternatief Madurodam (WAM), ingesteld door de het ministerie van Buitenlandse Zaken. Alternatief Madurodam moet een toeristische trekpleister worden waar buitenlanders een beeld kunnen krijgen van het werkelijke Nederland. En ik moet zeggen: zelfs de maquette is al een feestje.

 

We zien lange rijen stilstaande auto's, overhuifd met tolpoorten die vrolijke signaaltjes uitzenden naar de fraai uitgevoerde miniaturen. Op de NS-stations staan drommen mensen te wachten. Af en toe komt er een trein vol staande reizigers binnen (nee, geen goederenwagons, alles is heel actueel, al weten al die mensjes ook niet waar ze heen gaan, of ze aankomen en wanneer) en uit de luidsprekers klinkt onophoudelijk: "NS zet bussen in". Vóor het station zie je dan 500 mensen en éen bus.

 

Op de stadhuisjes is het een komen en gaan van mannenstellen en lesbische paren. Er wordt fanatiek met rijst gegooid, maar de symboliek daarvan ontging me. In de boevenwagen worden christelijke ambtenaren van de burgerlijke stand afgevoerd die zo'n huwelijk niet wensen te voltrekken, want Nederland discrimineert niet.

 

Beverwijk is vertegenwoordigd met het Johnny Jordaanpark, waar in de ene hoek aantrekkelijke homo's lopen te cruisen terwijl iets verderop twee groepen voetballiefhebbers wat aan het stoeien zijn met loden pijpen. Er wordt nog gestudeerd op de mogelijkheid homo's en hooligans met elkaar in contact te brengen.

Ook verder is het een mooi park, met beelden en zo. We vinden er onder andere een standbeeld van Albert Mol, de man die ten onrechte niet voldoende geprezen en onderscheiden wordt voor zijn rol als homo-emancipator in de tijden dat daar moed voor nodig was (dit in tegenstelling tot de Tinekes, de Imca's en de Jossen die krom lopen van de lof en de medailles).

 

Her en der op de maquette worden zomaar eenlingen in elkaar geslagen door kleine groepjes jongeren. Daaromheen marcheren stille tochten van mensen die zelf te beroerd zouden zijn zo'n slachtoffer te hulp te schieten.

 

Op het balkon van Paleisje Huisje ten Bosch staan Willem-Alexander en Máxima vrolijk te wuiven naar zwakbegaafde Oranjefans, breed lachend geflankeerd door Beatrix en Claus, de moeder van de bruid en een Argentijnse oorlogsmisdadiger die de opa wordt van onze troonopvolger anno 2035.

 

Ook is er een stukje Amsterdam. We zien opgebroken straten, alom wordt gedeald, gebruikt en gebedeld. Talloze mensen kopen voor een tientje de fiets van hun buurman en vice versa (via een behulpzame tussenpersoon) en de politie voert op ludieke wijze ontruiminkjes uit. Auto's staan er alleen nog met wielklemmetjes, langs de grachten laveren dronken groepjes van vrijgezellenparty's en een aantal feestgangers staat gezellig in de grachten te plassen, terwijl er tientallen scheepjes voorbij varen met seksende leernichten, leuke travestieten en andere homofolklore. Waar niet gevaren of geplast wordt, gooit de onvervalste Amsterdammer oude fietsen, matrassen of andere aanstaande archeologische vondsten in het water.

 

Een van de hoogtepunten van de maquette is een uitgebrand wijkje in Enschede, vanwaaruit af en toe nog een vuurpijl omhoogkomt.

 

Aan een brandend Volendams cafétje wordt nog gewerkt.