BEATRIX  (januari 2000)

over de monarchie

Tot mijn grote verbazing heb ik er de afgelopen maanden via de media niets over gelezen of gehoord. Voor velen is het inmiddels alweer ouwe koek, maar de Majestrix heeft zich in haar kerstboodschap voor de zoveelste keer iets buitengewoons gepermitteerd. Enerzijds laat zij niet af haar volk in te wrijven dat het ons niets aangaat hoe zij en haar familie leven. Privé is privé. Maar anderzijds stelt zij alles in het werk om haar persoonlijke visies van gewicht te laten zijn.

Sommige kamerleden laten zich op belofte van geheimhouding onthalen op Harer Majesteits hoogstpersoonlijke opinies en de sukkels gaan niet alleen met de voorwaarde akkoord, maar zijn ook nog eens zeer geïnteresseerd in wat deze Haagse huisvrouw te melden heeft.

Journalisten mogen wel met de leden van Het Huis in gesprek, maar Hunne Hoogheden mogen niet rechtstreeks geciteerd worden, en het journaille gaat er nog in mee ook.

En waarom is dit alles? Omdat niet de Majestrix maar de ministers verantwoordelijk zijn voor de opinies en gedragingen van ons vorstenhuis. Zo kan de Koningin een symbool zijn van de eenheid van ons volk en boven de partijen staan, zegt men dan.

 

Maar nu de kerstboodschap! Zonder dat ik erom gevraagd heb, word ik voor de zoveelste keer geconfronteerd met een mevrouw in erfelijke overheidsdienst die ons komt duidelijk maken dat de redding ligt in ene Jezus Christus. Nou, als dat geen hoogstpersoonlijke visie is, weet ik het niet meer.

Waarom mogen we bijna alles wat privé is aan deze zeer ruim uit de staatsruif knabbelende familie niet weten, maar moeten we wel de amateurtheologie van deze kleikunstenares op regeringsniveau gedogen? Ik wens daar in het vervolg van verschoond te blijven.

En als er iets is wat de eenheid van ons volk niet symboliseert, dan zijn het wel dit soort particuliere sprookjes van het jaar nul. Zijn de Nederlandse joden, moslims, hindoes en andere niet-christenen of niet-gelovigen hierbij gebaat? Voelen zij zich zo optimaal vertegenwoordigd? Kunnen zij zich identificeren met zo'n ongekozen staatshoofd? Nee. Weg ermee.

 

Maar weet u wat het is? Mevrouw en haar familie wensen alleen de lusten te dragen van hun positie en niet de lasten. Openheid over wat zij op onze kosten vinden en uitvreten, is uit den boze.

De criminele jaren van opa Bernhard worden nog steeds door opperlakei Kok en de zijnen afgeschermd. Dat de Majestrix geen homopartners op officiële ontvangsten wilde zien (ook zo'n ongevraagde privé-opvatting), is slechts onder grote druk veranderd.

De Oranjes kunnen doen wat ze willen en de knipmessende autoriteiten verschonen alles. Zelfs de weerstand van Hare Majesteit tegen de openstelling van het burgerlijk huwelijk wordt door Kok en de zijnen braaf uit de openbaarheid gehouden ("Maar meneer Kok, in het buitenland zeuren ze altijd al aan mijn hoofd over het Nederlandse drugsbeleid en over de abortus, en dan moet ik nu ook nog die trouwende homo's gaan verdedigen? Ik wil wel eens ergens anders over praten.")

 

Symbool van de eenheid van het volk? Sodemieter toch op! Wat doen de Oranjes als er zwaar weer op til is? Dan vlucht de hele familie naar het buitenland. Zelfs voor de millenniumwisseling ging Mevrouw met haar verwanten (en het koffertje aandelen Koninklijke Olie) de hort op. Alleen hun dementerende grootje lieten ze thuis. Dat mocht op Soestdijk het licht uitdoen.

 

Nu ik dit schrijf, skiet Beatrix in Lech. De Oostenrijkse staatstelevisie heeft triomfantelijk verslag gedaan van de vorstelijke ontvangst met burgemeester en bloemen. Zoals destijds in de oostbloklanden wordt een in wezen onschuldig vakantie-uitje meteen gebruikt in de propaganda voor het regime. Beatrix had de goede smaak moeten hebben om niet te gaan en Kok had het haar moeten verbieden, eh pardon: Kok had haar voor dit misbruik moeten behoeden.

 

Ach, eigenlijk kunnen we het de Majestrix niet kwalijk nemen. Zij is opgegroeid in dit systeem en omdat wij haar allemaal zo devoot aanstaren, is ze werkelijk gaan geloven dat zij door de uitverkiezing Gods boven ons gesteld is. Het is onze schuld. Zij weet niet wat ze doet.

Daarom wordt het tijd dat we er eens een eind aan breien. Het is van tweeën een: of we worden een echte democratie of we maken álle overheidsfuncties erfelijk.

 

Ik roep pas weer "Leve de Koningin" als ze voorgoed uit het zicht is. Met of zonder Koninklijke Olie.