KROL GAMES  (augustus 1998)

over de Gay Games, populisme en commercie

De in toenemende mate als bekende Nederlander optredende hoofdredacteur van deze krant Henk Krol, heeft zich de afgelopen weken herhaaldelijk via tv, dag- en weekbladen tot het volk van Nederland gericht met de boodschap dat de Gay Games een averechts effect zouden hebben op de emancipatie van homo's en lesbo's in Nederland. Daarmee heeft Henk Krol de spijker op zijn kop geslagen, zij het niet op de manier die hij zelf voor ogen had.

 

Vooral bij het zich progressief noemende heel of half intellectuele volkje van Nederland werd het in toenemende mate bon ton de Gay Games en de daarin meespelende homo's en lesbo's belachelijk te maken.

Christenen mogen toogdagen organiseren tot ze erbij neervallen, gehandicapten mogen zo veel wedstrijden op touw zetten als ze maar willen, voetballiefhebbers mogen wereldkampioenschappen aanrichten tot ze een ons wegen, maar homo's en lesbo's is het niet toegestaan een zo grootschalig en spraakmakend evenement te organiseren zonder de hoon te incasseren van juist die landgenoten die zich graag laten voorstaan op hun ruimdenkendheid, hun tolerantie en hun intellectuele voorhoedefunctie.

Dat een reeks grote bedrijven, de verschillende overheden en een ruim aantal andere vooraanstaande Nederlanders de Gay Games mede hebben mogelijk gemaakt, vergrootte hun boosheid alleen nog maar. Het is een verworvenheid van onze vaderlandse emancipatiebewegingen dat die boosheid zich slechts in een mengeling van giecheligheid en drogredenen kon manifesteren.

 

Henk Krol heeft met zijn goede neus voor publiciteit deze tendens bij een aantal intellectuelen en kunstenaars feilloos aangevoeld. Nu de Gay Games als lakmoesproef bleken te fungeren voor de vraag wie er in ons land werkelijk tot tolerantie in staat zouden zijn, moet hij de kans schoon hebben gezien zich definitief binnen te praten bij de kringen van de vooraanstaande smaakmakers uit de slechts in schijn homotolerante kringen van o.a. HP De Tijd, Vrij Nederland en VPRO, die hem tot voor kort nauwelijks zagen staan.

 

Hoe anders valt het te rijmen dat een man wiens succesvolle zakencarrière is gebaseerd op het feit dat hij homo's en lesbo's als groep apart zet van de rest van de maatschappij, zich om deze zelfde reden tegen de Gay Games keert?

Hoe kan iemand die een krant, een tijdschrift, boeken en brochures uitgeeft, die een reisbureau runt, een telefonische contactlijn exploiteert en zo nog het een en ander speciaal voor homo's en lesbo's, bezwaar maken tegen het feit dat de Gay Games een sportevenement zijn dat zich in hoofdzaak op die zelfde doelgroep richt? (Krol zal de eerste zijn om voor de volgende Gay Games aantrekkelijke reisarrangementen aan te bieden.)

En met welke argumenten kan Henk Krol warm lopen voor zaken als de Roze Maandag op de Tilburgse kermis, terwijl hij tegelijkertijd de Gay Games probeert onderuit te halen?

 

Naast het argument van Krols fijne neus voor wat een elite waar hij graag bij wil horen op dit moment vindt, valt er weinig anders dan te bedenken dan dat de Gay Games voor Henk Krol zelf te weinig lucratief zijn. En daarmee is deze de budgetten van adverteerders en sponsoren verslindende organisatie dus niets meer of minder dan ongewenste concurrentie voor hem.

Dat een redelijk aantal Nederlanders ter gelegenheid van de Gay Games de zich   (zonder hun toestemming) openlijk en trots als bijzonder manifesterende homo's en lesbo's opeens minder sympathiek blijkt te vinden, is de assimilatie propagerende Henk Krol daarnaast ook een doorn in het oog. Homo's en lesbo's moeten zich gedragen, zich aanpassen aan onze al zo tolerante heterocultuur, en als ze al afwijken, dan liefst wel binnen de normen en de exploiteerbaarheid van het Krol-imperium.

 

Daarmee is niet gezegd dat er, door wie dan ook, geen kritiek op het fenomeen Gay Games geleverd mag worden. De opmerking dat de Games vooral een feestje voor rijke, blanke, westerse mannen zijn, acht ik heel wat steekhoudender (zeker dan de bezwaren van Henk Krol, Bas Heijne e.t.q.), al verzinkt deze kritiek in het niet bij de argumenten vóor de Gay Games, ook en vooral gezien de verantwoorde wijze waarop ze in Nederland georganiseerd zijn.) Dat Henk Krol zich eigener beweging met breed gepubliceerde stukken heeft opgeworpen als een van de hoofdcritici van de Gay Games, geeft hem als boegbeeld van de grootste Nederlandse homo-organisatie op zijn minst de geur van hypocrisie en de verdenking van misplaatste empathie met verdacht-gemotiveerde opiniemakers mee.

 

Henk Krol heeft zonder twijfel veel betekend voor de emancipatie van homo's en lesbo's. Dat hem dat geen windeieren heeft gelegd, is hem van harte gegund: hij heeft er risico voor gelopen en hij heeft zich een succesvol ondernemer betoond.

Dat Krol inmiddels aan de grens van zijn emancipatiekunnen is gekomen, zal niemand hem kwalijk nemen.

Dat hij streeft naar algemeen respect en als hoofdredacteur ook serieus genomen wil worden bij groepen die hem tot nu toe uitkotsten, is een menselijk trekje.

Maar dat hij ten koste van de Gay Games, de doelstellingen van dit evenement en de deelnemers eraan zich gevraagd en ongevraagd heeft geschaard in de rijen van dubieuze critici van de homo-emancipatie, is een schrijnende blijk van gebrek aan solidariteit en goede smaak.

Henk Krol, had nou eens éen keer je mond gehouden!