BOEK  (maart 1998)

over verzamelde gedichten

Het is een vreemd gevoel. Je hoeft niet meer te werken, maar de vakantie is nog niet begonnen. Je bent niet meer ziek, maar je moet toch in bed blijven. Je hebt al je tentamens gehaald, maar je krijgt nog geen diploma. Zo ongeveer voelt het nu ik (het is 15 maart als ik dit schrijf) ruim twee weken geleden de definitieve tekst uit handen heb gegeven van mijn "Verzamelde gedichten".

Tot op het laatste moment mag je eraan sleutelen; ik heb zelfs nog teksten vervangen en hier en daar een komma gewijzigd of een hoofdletter. En dan is het gebeurd. Je boek ligt bij de drukker en je moet wachten; tot 3 april om precies te zijn. Ik heb een boek gemaakt en ik sta met lege handen. Zo voelt het.

 

En nu denkt iedereen ook nog dat ik doodga. Wie op zijn 44ste zijn "Verzamelde gedichten" uitgeeft (nou ja, een royale keuze uit 25 jaar gedichten schrijven), sluit blijkbaar iets af, voltooit iets en kan dus wel dood. Ik was het niet van plan, ook al schreef een regionale krant heel dreigend iets over "Cees van der Pluijm wiens laatste boek op 3 april zal uitkomen." Ik hou het toch maar op mijn jongste boek.

 

Het was trouwens wel een spannend avontuur. Ik heb om een goede keuze te kunnen maken natuurlijk alles herlezen wat ik in 25 jaar geschreven had. De helft daarvan komt nu in het boek. Een kwart vond ik niet goed genoeg meer en het andere kwart hoort in een ander boek met een andere opzet.

Maar die helft die er wel in mag, bleek een heel consistent geheel van samenhangende gedichten, die bij elkaar bijna een autobiografie waren. Ik heb dat al schrijvend niet bewust gedaan, in die 25 jaar, maar er is iets waardoor die gedichten allemaal met elkaar te maken hebben, een constante onderstroom van verlangen, liefde, en het zoeken naar de zin van het bestaan. Ernstige onderwerpen, dat wel, maar ook met een niet aflatende relativering en een steeds aanwezige erotiek.

 

En hier zit ik nou. Met lege handen en een scherm vol woorden over die leegte. Wachten op 3 april. "Van liefde en een niet te lessen dorst. Gedichten 1998 - 1973" gaat het heten. Het wordt een prachtig boek. Maar ik ga d'r natuurlijk geen reclame voor maken!

 

nieuwste column overzicht