OUD  (november 1996)

over homo-emancipatie en waakzaamheid

Als ik de ingezonden brief van Nico Bongers uit De GAY Krant nummer 319 goed begrijp zijn Rob Tielman en ik ouwe lullen omdat we het behoud van de huidige emancipatoire verworvenheden niet als iets vanzelfsprekends beschouwen.

Zonder twijfel heeft Nico Bongers gelijk. Ik ben inmiddels 42 en volstrekt blijven steken in de jaren zeventig. Veel hoop is er dus niet meer. De ouwe Tielman oogt weliswaar nog behoorlijk kras, maar ook hij heeft, net als ik, de opvattingen van een fossiel.

 

Verderop in zijn brief slaat Nico Bongers de spijker nog heviger op zijn kop. Hij pleit ervoor allochtone medelanders de kans en de tijd te geven zich te emanciperen en in te burgeren als het gaat om de Nederlandse homo-/lesbische cultuur. Hulde! Bongers heeft wederom gelijk.

Homo's en lesbo's behoren tolerant te zijn jegens andersdenkenden. Ze weten wat discriminatie betekent en als we van Nederland een echte multiculturele samenleving willen maken, zullen we uiteenlopende rassen, volkeren, seksuele voorkeuren, geslachten, huidskleuren, opleidingsniveaus en wat al niet moeten integreren tot éen tolerante samenleving, waarin afwijkend gedrag niet veroordeeld wordt.

 

Daarom is het van belang te erkennen dat tolerantie jegens welke minderheid dan ook in het belang is van iedereen die zelf tot een minderheid behoort. Een maatschappij waarin discriminatie en intolerantie wordt toegestaan, is bedreigend voor elke potentieel te discrimineren groep.

 

In het COC-orgaan XL (nummer 10, november 1996) reageert landelijk-bestuurslid Maria Pronk op een column van Karin Spaink. Mevrouw Pronk stelt in haar repliek dat het COC geen actie wenst te ondernemen wanneer mensen met pedoseksuele gevoelens in het gedrang komen, want het COC is er alleen "voor mensen met lesbische of homoseksuele gevoelens."

Je hoeft niet hoogbejaard te zijn om de achterlijkheid en het gevaar van deze opvatting te onderkennen. Wanneer joden gediscrimineerd worden, heeft het COC daar geen boodschap aan. Wanneer allochtonen bedreigd worden, komt het COC niet in het geweer. Wanneer ouderen en gehandicapten worden achtergesteld, kijkt het COC de andere kant op. (Probeer het nu zelf met eens met zigeuners, politici, kinderen, Limburgers of vrouwen.)

 

Opa Tielman en Opa Pluijm wijzen erop dat zelfgenoegzaam achteroverleunen omdat we met zovelen zijn en omdat we onszelf zo briljant geëmancipeerd hebben, risico's met zich meebrengt. Al zou de homo-/lesbische emancipatie voltooid zijn, dan nog blijft het een achtenswaardige taak de intolerantie in het algemeen te bestrijden en de emancipatie van andere minderheidsgroepen te ondersteunen. Wie alleen vecht voor zijn eigen hachje, heeft het niet begrepen.

 

Hoewel mijn plaats in het verzorgingshuis inmiddels besproken is, zie en hoor ik nog net voldoende om waar te nemen dat de tolerantie jegens minderheden tanende is. Eén schandaaltje en homo's zijn weer pedo's en pedo's moeten dood, zo simpel is dat.

 

En nogmaals: het gaat er dus niet om of je vóor of tegen pedoseksualiteit bent, het gaat erom dat tolerantie geen begrip is dat selectief kan worden toegepast.

 

Als COC-voorlichtingsgroepen mij vertellen dat ze tegenwoordig veel moeilijker op scholen binnenkomen dan vroeger, dan ben ik niet gauw te oud om te begrijpen wat ze zeggen.

Dat schoolleiders daarbij aanvoeren dat al die allochtone leerlingen en hun ouders bezwaar maken tegen homo's op school, is een doorzichtige truc. Natuurlijk, het zal wel eens gebeuren, maar schoolleiders gebruiken dit argument zo gretig omdat het ze goed van pas komt. Hoofddoekjes op school mogen niet, maar voor discriminerende opvattingen geef je ze vrij baan... Kom nou!

 

Deze seniele grijsaard trapt daar dus niet in; hij laat zich niet uitspelen tegen zijn allochtone medelanders. Dat zijn namelijk zijn medestrijders. Hun belang is ook het zijne en andersom. Dat niet alle leden van die groepen dat zo zien, is daarbij een vervelend probleem. En dat de multiculturele samenleving niet op stel en sprong een paradijs wordt, is een tweede.

 

Alle reden dus om me toch maar niet te laten verbannen naar de bejaardensoos of naar een kliniek voor lieden met afgedane visies. En daarbij, Opa neukt nog zonder stok en beklimt nog kwiek de barricaden.