HUWELIJK  (mei 1996)

over de openstelling van het burgerlijk huwelijk

Beatrix is tegen, Kok is laf, en Schmitz hoort de haan driemaal kraaien. En dan zwijgen we nog maar van Bolkestein met zijn deeltijdliberalen. De openstelling van het huwelijk voor homo's en lesbo's gaat dus niet door. De rollen zijn keurig verdeeld: de Tweede Kamer is in meerderheid voor, de regering is tegen en de Eerste Kamer werpt zo nodig afdoende beletselen op.

 

Het waarom is duidelijk. Niemand is tegen homoseksualiteit (op een paar orthodoxe Christenen en Moslims na). Homo's (m/v) mogen ook best samenleven en zelfs hun samenlevinkje laten registreren, daar zijn we niet flauw in, al blijft het een surrogaat-trouwregister. Maar dat ene, het sanctionerende, het voorrecht dat de heteroseksualiteit en daarmee het huwelijk exclusief maakt, de mogelijkheid om binnen de relatie samen kinderen te krijgen, het verschijnsel waarmee ieder heteropaar zich een beetje Godgelijk waant, het scheppende beginsel, dat dient homo's zoveel mogelijk onthouden te worden. Dat lesbische vrouwen zelf kinderen kunnen krijgen, is al erg genoeg, niemand kan dat tegenhouden. Maar twee mannen of twee vrouwen officieel gelijk behandelen als het om ouderschap, adoptie en erfrecht gaat, dat voert te ver.

 

Het vreemde is dat niemand het hardop zal zeggen. Alle argumenten tegen zijn schijnargumenten: het belang van het kind, het buitenland, het familierecht, het imago van Nederland. Alleen professor Van Mourik was eerlijk, toen hij in een discussie met Henk Krol op de televisie zei dat die homo's van zijn huwelijk af moesten blijven. Het huwelijk was voor mensen zoals hij, voor hetero's, dat was geen rationeel argument maar een emotie, en daar maakte hij geen geheim van.

 

Een onderliggende emotie bij velen is natuurlijk ook dat homo's het sprookje ontmantelen. Want homoseksualiteit is per definitie een ontkenning van de traditionele heteroseksuele waarden en normen.

Hetero's houden manmoedig de schijn op monogamie na te streven en het eeuwige huwelijk te propageren, al strandt nog steeds 1 op de 3 echtverenigingen en neemt het heteroseksuele hoerenlopen zeker niet af.

Homo's zijn het symbool geworden van een andere moraal, van seks die losgekoppeld is van voortplanting, van vrijheid, van modern leven (en, zeggen de boosaardigen, van geslachtsziekten en aids). Homo's hebben in de samenleving een positie verworven die niet meer terug te draaien lijkt, maar van twee dingen moeten ze afblijven: het voorrecht van de procreatie en het sprookje van de eeuwige trouw.

 

Die openstelling van het huwelijk, die komt er dus niet. Ook niet op termijn. Misschien vind ik dat nog niet eens het ergste. Ik vrees echter dat de hele discussie erover op den duur een terugslag zou kunnen gaan betekenen voor de hele homo-emancipatie. Beatrix is tegen, Kok ook, Bolkestein idem, en zelfs mevrouw Schmitz (ondanks Ien Dales zaliger nagedachtenis) is niet solidair. De Staat der Nederlanden verklaart dus openlijk dat homoseksuelen niet gelijkwaardig zijn aan heteroseksuelen. Ik zeg niet dat die conclusie terecht is, maar bewust of onbewust zou menige Nederlander deze notie wel eens in zijn systeem kunnen krijgen, zoals een virus zich ongemerkt op uw harde schijf kan nestelen. Degenen die in de Tweede Kamer vóorstemden, worden gemakshalve zelf tot potten en flikkers bestempeld en de rest gebruikte zijn gezonde verstand, met Kok en de Koningin voorop.

 

Als het huwelijk alleen voor hetero's bestemd blijft, legaliseert Nederland een nieuw soort apartheid, en menige homo of lesbo zal dat ook op andere terreinen gaan merken. Gehuwden, of samenwonende hetero's met kinderen, krijgen weer een streepje voor bij woningtoewijzing en bij sollicitaties. Als je van een voetballer schrijft dat men zegt dat hij homoseksueel is, ontvangt hij automatisch smartegeld (krijg ik dat ook als iemand schrijft dat ik hetero zou zijn?) En sommige pensioenfondsen kunnen ongestraft volharden in het discrimineren van homoseksuelen.

 

Ik ben tegen het huwelijk en voor een heel ander systeem om een aantal juridische zaken betreffende kinderen en erfenissen te regelen. Maar alleen al om het kwalijke en gevaarlijke signaal dat zou uitgaan van de afwijzing van het homohuwelijk, hoop ik dat de Tweede Kamer toch haar zin krijgt.