MARIA  (mei 1995)

over Maria Schopman

Pagina 349 van Veronica Teletekst is een bron van vermaak. Maria weet raad, Mária, met de klemtoon op Ma. Net als in het programma Radio Romantica geeft ze advies op seksuologisch terrein. Maria behandelt de meest uiteenlopende onderwerpen zonder daarbij de indruk te wekken dat ze over veel kennis van zaken beschikt, dus vermoedelijk is ze huisarts. Ze orakelt over van alles en nog wat en slaat trefzeker maar soms pijnlijk de plank mis. Vooral wanneer het gaat over homoseksualiteit, en daar gaat het vaak over.

 

Dat ligt niet aan Maria. Iedere jongen die zich meldt met vragen over de lengte van zijn penis krijgt als antwoord dat meisjes minder geïnteresseerd zijn in de maat van het geslacht dan in wat de minnaar ermee kan. Afgezien van het feit dat niet alle meisjes de maat onbelangrijk vinden, gaat Maria er moeiteloos aan voorbij dat niet alle jongens op meisjes vallen. Nee, je moet je heel nadrukkelijk als homo melden, want Maria komt er zelf niet op.

Doe je dat, dan spreekt ze bij voorkeur over "homofiel", dat in Nederland toch doorgaans als stoffig, Christelijk-therapeutisch ervaren archaïsme. Ja, bekeerde EO-leden, die zijn homofiel, nou ja, geweest hè... Vraag je Maria naar adressen dan komt ze steevast met de zelfde aan: Gay Switchboard, COC, Kringen. Nooit eens heeft ze actuele adressen of stuurt ze iemand naar een organisatie in zijn/of haar woonplaats. Documentatie, een lijst met COC-afdelingen, plaatselijke homopraatgroepen - Maria heeft er niet van gehoord. Vraag je naar schrijvers, dan noemt ze onder anderen Gerard van het Reve, een auteur die zichzelf sinds de vroege jaren zeventig niet meer zo genoemd heeft en wiens werk alleen nog onder de naam Gerard Reve te verkrijgen is.

 

Als ik Maria's adviezen lees, dringt zich onweerstaanbaar het beeld op van een hoogbejaard besje, onder een mottige plaid in een rolstoel zittend, spinnewebben rond oren en oksels, een glaasje verschimmelde port bij de hand, en wat vooroorlogse naslagwerken op schoot. Tuurlijk, in 1925 was ze reuze actueel en zelfs een beetje vooruitstrevend, maar waarschijnlijk denkt ze dat Freud nog altijd leeft en in Wenen woont, want sinds haar nichtje Melly Uyldert de krant niet meer komt brengen, herleest ze dagelijks het laatste exemplaar waarover ze beschikt (en dat was destijds al een antiquarisch exemplaar, want Melly gaf niet graag nieuwe kranten weg!)

 

Maria heeft een stokpaardje. "Laat je niet in een hokje stoppen", voegt ze te pas en te onpas haar hulpvragers toe. Dat is leuk als je een twijfelende, zestienjarige Robin bent die droomt van zijn buurjongen... Robin heet soms Paul, of Harald, of Wilbert, maar hoe dan ook, steevast krijgt hij te horen dat veel jongens in hun puberteit homofiele gevoelens hebben die later weer overgaan. Later blijkt vanzelf waar je op valt. En homofiele dromen, verlangens, en zelfs daden, willen helemaal niet zeggen dat je zó bent.

 

En dus wordt Maria overspoeld met verhalen van jongens die zich sufgerukt hebben met hun hele schoolklas, die bij al hun neefjes in bed gelegen hebben, die de hele mannelijke campingbevolking over zich heen gekregen hebben, en die het allemaal even heerlijk vonden, maar toch wat twijfelen over de kromming van hun piemel of de bolling van hun eikel, en die allemaal van Maria te horen krijgen dat ze best onverwacht het ene ware meisje nog tegen kunnen komen.

Gek, dat ze meisjes die van een jongen dromen nooit vertelt dat ook dát over kan gaan. Dat die misschien nog wel eens verliefd worden op een vrouw, en dat ze daar misschien wel hun hele leven gelukkig mee zijn. Nee, laat je gerust in een hokje stoppen.

 

En natuurlijk heeft Maria gelijk, zou je kunnen denken. Als ik morgen met een jongen vrij, betekent dat nog niet dat ik over tien jaar niet met een meisje naar bed kan. Klinkt allemaal reuze modern en liberaal, want laten we eerlijk zijn, de traditionele homo of lesbo bestaat niet meer, de mensen en de samenleving worden in alles multi: multiraciaal, multicultureel, multiseksueel. En we weten toch inmiddels vanalles over biseksualiteit, homosociale arrangementen, seksuele voorkeuren (in plaats van identiteiten); alles kan en niets is veranderlijker dan de mens.

 

Maar als je Maria dan weer hoort over het verschijnsel "noodhomoseksualiteit" (zeelui, soldaten, gevangenen, kloosterlingen die het bij gebrek aan de andere sekse met geslachtsgenoten doen), dat begrip waarmee men de gezonde tegennatuurlijke lusten van zogenaamde echte mannen onschadelijk maakte voor thuisfront en biechtvaders, dan besef je dat Maria helemaal niet modern of liberaal is, maar dom, bekrompen, een deskundige van het jaar nul, iemand die geld verdient aan andermans angst en onwetendheid door haar eigen angst en onwetendheid ter verkoop aan te bieden.

 

Stuur Maria eens een leuke vraag en kijk eens wat ze doet. Haar adres is: Veronica Teletekst, t.a.v. Maria Weet Raad, Laapersveld 75, 1213 VB   HILVERSUM. Tien tegen éen dat u er hetero van wordt, nou ja, op z'n minst toch noodhetero. Maar dat moet u voor het experiment over hebben.