GOEDE VOORNEMENS  (januari 1995)

faits divers

Ik ben al mijn goede voornemens weer kwijt. En u? Stoppen met roken is niet moeilijk, dat lukt me iedere dag. Maar minder eten, minder drinken, meer bewegen... Dat is al lastiger. Toch kan het geen kwaad. Ik ben weliswaar (net 41 geworden) volstrekt geen partij meer op de liefdesmarkt, maar het eigen oog wil ook wat. Natuurlijk, als je oud en stuitend bent als ik, dan heeft de toekomst je weinig meer te bieden. Vorig jaar leek dat nog anders. Zo hoopte ik toen ooit eens een roodharig vriendje tegen het lijf te zullen lopen, of een vriendje met een paardestaart. Maar de hoop vervloog en de voornemens ook.

 

Dus zit er weinig anders op dan dubbel zo hard te gaan werken en tegen iedereen te roepen dat er voor vriendjes, vreemd- en uitgaan geen tijd meer is: "Druk druk druk!"

Toen ik pas op het toneel stond en schuchter mijn verzen las of met gloed een theatertalkshow deed of mooi presenteerde en zong, dacht ik in mijn onnozelheid dat er uit een zaal met 100 homo's toch minstens éen na afloop aan je kleedkamerdeur zou komen kloppen om zijn slanke breekbaarheid aan te bieden en de eenzaamheid van de nacht met je te verdrijven. Maar mooi niet. Je mocht al blij zijn als de penningmeester zich kwam melden om zonder pingelen je honorarium uit te betalen.

 

Een tijd lang dacht ik: ik beding bij optredens voor COC-afdelingen en andere homo-organisaties dat ze een slaapplaats voor me regelen en dan vraag ik quasi-komisch of dat kan bij de leukste jongen uit de stad. Maar steevast werd je ondergebracht bij een uit al zijn openingen bedorven gas wasemend oud-bestuurslid dat geen bed meer voor je had maar wel een matrasje op de overloop waar het altijd tochtte, en waar zelfs de even muf als mijn gastheer riekende slaapzak of paardedeken die je kreeg geen bescherming bood tegen de snerpende kou. Nee, daar ben ik maar mee gestopt. Ik treed nog wel op, graag zelfs en veel, maar ik reken op niets.

 

Voornemens weg, hoop weg, hard werken. Wat ik ook nog wel eens deed, vorig jaar, was inloggen bij bbs'en, u weet wel: via de computer en een modem contact leggen met andere computerbezitters en zo wellicht, nou ja, je weet maar nooit, misschien et cetera. En natuurlijk: via de computerpost melden ze op verzoek allemaal dat ze roodharig zijn en jong en slank en een staartje hebben, maar als je een afspraak maakt, komen ze niet opdagen of zijn ze dik en kaal en net zo oud als ik.

Bij "Gayline Foto Datingbase", een 06- (dus commercieel) computernummer, kun je kennismaken met jongens en mannen via hun foto. Wel meer dan 1000 zijn er ingeschreven en allemaal smachten ze naar "een date". Sommige van die foto's vind je ook in de advertentie van dat bedrijf in de Gay Krant. Maar wie ik ook tegenkwam, niet de Jeroen (21 jaar) met wie hier een maand geleden geadverteerd werd. Nu is die Jeroen volgens mij geëmigreerd, want ik kwam de zelfde foto tegen op een CD-ROM uit 1993 die in Canada geproduceerd is. "Manpower" heet dat schijfje en Jeroen mag er wezen. In Canada. Of zou die Jeroen helemaal niet in het kennismakingsbestand van "Gayline Foto Datingbase" zitten en zouden ze hem gewoon van die CD-ROM...? Nee, dat kan ik me niet voorstellen. Zo slecht zijn de mensen niet.

 

Hoop vervlogen, al vervlogen. Hard werken dus. En niet denken aan Jeroen (21 jaar). De laatste maanden denk ik trouwens meer aan Mariken. Ze is al bijna 500, maar nog zeer levenslustig en opwindend. Ze speelt de hoofdrol in mijn nieuwste toneelstuk: "Van Nieumeghen", gebaseerd op het Middelnederlandse verhaal van Mariken van Nieumeghen. Op haar zou ik verliefd kunnen worden. Maar ja, zij is zoals ik wil dat zij is en zij dóet zelfs wat ik wil. Geen wonder, als je haar zelf geschreven hebt. Wanneer jullie nou allemaal komen kijken, of die voorstelling van "Theaterbedrijf ORIËNT" inhuren voor je vereniging, school of personeelsfeest, dan heb ik niet voor niks zo hard gewerkt. ("Druk, druk druk!") En o ja, ik kom mee met de voorstelling, en als het even kan, blijf ik slapen. Maar dan wel bij de mooiste jongen uit de stad. (Toch nog een goed voornemen.)